Bunun en kısa yanıtı şudur: bir yavru gibi davranır. Birçok hayvan türünde, zayıf olan yetişkinler, üstün bir birey tarafından tehdit edildiklerinde yavru duruşu alırlar ya da yavruların hareketlerini yaparlar. Tehdidi karşı tehditle karşı koyacak cesaretleri yoksa ve ciddi bir çatışmaya girme riski varsa, beyaz bayrak sallamanın hayvanlardaki eşdeğeri olan harekete başvururlar. Buradaki sorun, saldırganın saldırı durumunun değişmesini sağlayacak bir hareketin bulunmasıdır. Bunu yapmanın bir yolu, tehdit gösterisinin tersi olan bir duruşu benimsemektir. Bir hayvan türünde saldırgan saldırmak için başını alçartırsa, itaat eden başını kaldırır; başka bir türde saldırgan kendini daha iri göstermek için başını kaldırır ise, itaat eden tüylerini yatıştırır; saldırgan boyunu dikleştirirse, itaat eden siner. Fakat, bu, hayvan yatıştırma stratejilerinin iki temel çeşidinden yalnızca biridir.
İkinci çözüm, saldırganda, onun düşmanlığı ile çok çelişen bir durum yaratmak ve böylece ona boyun eğdirmektir. Yetişkinler genellikle kendi türlerinin gençlerine saldırma konusunda güçlü çekincelere sahiptirler. Bu yüzden yetişkin köpeğin aniden yavru benzeri bir davranış göstermesi, bir saldırıyı durdurma biçimindeki arzulanan etkiyi yapabilir.
Köpekler biri edilgen boyun eğme ve diğeri etkin boyun eğme anları için olmak üzere iki araç kullanırlar. Edilgen boyun eğme gösterilerinde, zayıf olan hayvanın başka seçeneği yoktur. Alt düzeydeki birey, mümkün olduğu kadar küçük görünmeye çalışarak siner ve bu saldırıyı durduramazsa, pençeleri havada gevşek durumda olmak üzere, sırt üstü yuvarlanır. Bu pozisyonda küçük bir miktar idrar fışkırtabilir. Bu, anneleri onları yalamak ve böylece idrar yapmalarını teşvik etmek için yavrulara yaklaştığında küçüklerin benimsediği davranışının taklididir. (Henüz birkaç günlükken kendi başlarına işeyemezler, Anneleri onları burnuyla yere yatırmak ve idrar akışını sağlamak için göbeklerini tekrar tekrar yalamak durumundadır.) İtaat eden yetişkin gönüllü olarak böyle bir duruşa geçerek köpek vücut dilinde mevcut en güçlü yavru işaretini iletir. Genellikle de saldırganın düşmanlığını bertaraf etmede mucizevi bir şekilde başarılı olur.
Etkin boyun eğme farklı taktikleri gerektirir. Zayıf bir hayvan üstün olana yaklaşmak isterse, bunu sırt üstü yatarak yapabilir. Niyetinin tümüyle düşmanlıktan uzak olduğunun işaretini vermek için bir başka yatıştırma gösterisi bulmak durumundadır. Bunu, yavruların büyüklerine karşı yaptıkları bir diğer hareketten yararlanarak yaparlar. Bu, en uygun biçimde, sinerek yüz yalama olarak tanımlanabilir. Yavrular bir aylık olduklarında yetişkinlerden yiyecek istemeye başlarlar. Bunu da onların burunlarına uzanarak ve yetişkin hayvanın ağzını dürterek yaparlar. Anneleri yiyecek lokmalarını kusana kadar onun yüzünü yalarlar ve başını dürterler. Etkin boyun eğme aynı tarzdadır. Buradaki sorun, boyun eğen hayvanın şimdi üstün olanla yaklaşık aynı irilikte olmasıdır. “Üstün köpeğe” yalnızca yaklaşıp onun yüzünü yalarsa bu hareket fazla iddialı görünecektir. Bundan kaçınmak için vücudunu yarı sinmiş ko
numa getirir. Bu ona uygun bir “yavru düzeyine” indirmiş olur. Bundan sonra kafasını üstün olanın ağzına doğru kaldırır ve bunu yaparak gerekli olan yavru duruşunu yeniden edinmiş olur.Boyun eğen yetişkin, yavruların bu yiyecek isteme duruşunu tatbik ederek, saldırı riski olmaksızın kendi toplumsal grubundaki herhangi bir köpeğe yaklaşabilir. Bu, kavga olmaksızın hayvanların birbirlerinin yakınında olabilmelerini sağlar.
