Canlı varlıkların çoğu kendi özel alanları olarak gördükleri bir bölgenin efendisi olmaya çalışırlar. Vahşi hayvanlar ağaçlara çizikler atarak, sınırın geçilmesi halinde havlayarak, kükreyerek ve stratejik noktalara kendi kokularını bırakarak kendi bölgelerini belirlerler.
Kurtlar kendilerine ait olduğunu ilan etmek için bölgelerini, çepe çevre idrar bırakarak işaretlerler. Bu ritüel köpek tarafından da benimsenmiştir. Sokakta yürürken fizyolojik bir ihtiyacı gidermek için, ama aynı zamanda bir mesaj bırakmak ve kendi türünden olanları uyarmak için sık sık ve hemen her zaman aynı yere işer ve yol boyunca kokulu kartvizitini bırakır.
Köpek kendi bölgesini belirlediktan sonra bu bölgeyi savunur ve efendisinin bölgesini kendi bölgesi haline getirir, onu da aynı coşkuyla savunur. Bir köpek zincire vu
rulmuşsa, uzanabildiği bölgeye hiç kimse giremez. Aynı şekilde, eğer bir köpek bir kulübede yaşıyorsa, kimse o kulübeye yaklaşamaz, ancak sakin bir biçimde ve uzak bir mesafeden geçebilir.Köpek uyumak için yatmadan önce yatacağı yerin çevresinde bir çok kez döner. Bu da bir ritüeldir ve eski zamanların vahşi köpeklerinden kalma bir özelliktir. Vahşi köpekler otları ayaklarıyla çiğner ve zemini keçeleştirerek kendilerine yatacak yer hazırlarlardı.
